Ik startte mijn carrière als advocate maar had al vrij snel door dat ik geen voeling had met dat beroep.

Van nature ben ik iemand die snel in haar hoofd kruipt en mijn zachte, vrouwelijke kant werd steeds meer onderdrukt in deze sector. Ik had geen ruimte en tijd meer voor creativiteit, wat me niet gelukkig maakte.

Al van zeer jonge leeftijd had ik immers een passie voor esthetiek en makeup. Ik creëerde juwelen, ontwierp mijn eigen kleding en maakte mijn vriendinnetjes op. Ik kreeg zo veel voldoening van hen zichzelf mooi te zien voelen.

Later als ik groot was, wilde ik een positieve impact hebben op anderen, daarvan was ik zeker.

Terugdenkend aan wat ik leuk vond als kind, besloot ik te stoppen met advocatuur en stortte ik me volop in de makeupsector. Ik kreeg mooie opportuniteiten, werkte voor een nieuwszender en kon aan de slag met verschillende fotografen maar ik mistte toch wat intellectuele uitdaging.

Mijn andere grote passie is gezondheid, zowel op vlak van voeding, beweging en psychologie. Omwille van dat laatste kwam ik terecht binnen HR en werd makeup mijn bijberoep.

Mijn functie binnen HR zette intern heel wat in gang bij mezelf. Ik ging de strijd aan met mijn eigen schaduwkanten en onverwerkte emoties. Na jaren graven in mezelf, voelde ik dat ik nog steeds iets miste, alsof ik nog niet helemaal op mijn plek was.